14 juli – 2 aug 2013
Dit jaar zijn onze medereizigers er opnieuw bij en gaan we samen een weekje Slovenië verkennen. De kat mag gaan luieren in het poezenhotel. De reis zal uit 3 delen bestaan. De eerste week zakken we met zijn tweetjes af naar de ontmoetingsplaats in de buurt van Trieste om dan allemaal samen gedurende een week Slovenië te bezoeken. Daarna scheiden onze wegen opnieuw en keren we naar huis terug. Voor de terugtocht trekken we ook een week uit.
Ondertussen zijn we opnieuw thuis en ziet de gevolgde route er als volgt uit:
km-stand bij vertrek: 10.031 km
km-stand bij terugkomst: 13.738 km
totaal afgelegd: 3.707 km
Dag 1 (zo 14 juli): vertrek naar Füssen
(km-stand bij vertrek: 10.031 km / bij aankomst: 10.826 km) Afgelegde weg: 795 km
Alvorens te vertrekken rijden we nog even langs de weegbrug. Geen overgewicht: 3480kg! We kunnen gerust de baan op. We vertrekken thuis rond 9u45 om na de nodige pauzes en tankbeurten uiteindelijk om 20u11 op de camperplaats in Füssen aan te komen (N 47.582506,E 10.703403). Gezien het late uur is er niemand meer aanwezig en moeten we ons registreren in het Fitnesscentrum aan de overkant van de baan (Hiemer Herbert Sportstudio / Abt-Hafner-straße 2, 87629 Füssen, Deutschland). Hier blijven we enkel overnachten, wat ons 6€ kost, elektriciteit inbegrepen. ’s Morgens rijden we verder naar het uiteindelijke doel: die Zugspitze, de hoogste bergtop van Duitsland, op de grens met Oostenrijk.
Dag 2 (ma 15 juli): naar Garmisch Partenkirchen – Grainau
(km-stand bij vertrek: 10.826 km / bij aankomst: 10.886 km) Afgelegde weg: 60 km
Vandaag rest ons nog een korte rit naar de de camping in Grainau (Camping Erlebnis Zugspitze – N 47.480669,E 11.055783) van waaruit de Zugspitze gemakkelijk bereikbaar is. We staan op om 7u30 en vertrekken rond 9u30. Eenmaal aangekomen (rond 10u45) en geinstalleerd op de camping springen we de fietsen op om Garmisch-Partenkirchen te bezoeken. De gevels van veel huizen in dit gezellig plaatsje zijn beschilderd met soms erg Bijbels aandoende plattelands- en jagerstaferelen. In één van de talrijke winkels met trekking spullen vind ik de perfecte en scherp afgeprijsde bergbottinnen. Leve de koopjesperiode!
DAG 3 (di 16 JULI): Die Zugspitze
We staan opnieuw op om 7u30. Vanaf de camping is de Zugspitze zelf net niet zichtbaar. Ze wordt aan het oog ontrokken door de toppen van de Waxenstein.
Rond 9u30 nemen we de bus die aan de camping vertrekt en ons naar Eibsee brengt. Het busticket is inbegrepen in de campingprijs. Daar brengt de “Eibseeseilbahn” je naar de top voor zo’n 50€ pp. Er vertrekt slechts één gondel (32 personen) per 10 minuten en het inschepen verloopt langzaam. Die Eibseeseilbahn overbrugt bijna 2000 hoogtemeters in één sectie (tussen 2 pylonen) en is daarmee wereldrecordhouder! De tocht is daardoor toch wel spectaculair te noemen.
Bovengekomen genieten we eerst van koffie met gebak in het bergstation, met zicht op de top. Daarna gaan we het hele bergstation verkennen. Het uitzicht is adembenemend en het is er redelijk druk. Op het bergstation bevindt zich ook de hoogstgelegen “Biergarten” van Duitsland.
Vooraleer we via de Gletscherbahn de skipistes gaan bekijken, wil ik toch even de top beklimmen. Die is bereikbaar via een ijzeren laddertje, klauterend over rotsen en langs touwen. Ik ga ervoor.
Met de Gletscherbahn kun je afzakken naar de skipistes op het “Zugspitzplatt”. Het is er rustig en stil hoewel er redelijk wat volk rondloopt. Terwijl de zon ons lekker opwarmt voel je toch steeds een frisse streling op je huid. Het is immers slechts 10°C. Een heerlijk gevoel is dat. Het weer is prachtig en we spelen in de sneeuw. Er is een piste waar je met een kleine bobslee gratis naar beneden kunt glijden. We maken er gretig gebruik van. Ook beneden is er een Biergarten en na overal te zijn rondgewandeld trakteren we ons zelf op een frisse pint.
Op de terugweg in de namiddag staan er gigantische rijen wachtenden aan de kabelbaan en we besluiten de tandradbaan naar beneden te nemen. De rit gaat bijna de hele weg naar beneden in een tunnel doorheen de berg. Veel is er niet aan, maar aanschuiven is niet nodig.
We overnachten nog een tweede keer op de camping.
Dag 4 (wo 17 juli): naar Sirmione
(km-stand bij vertrek: 10.886 km / bij aankomst: 11.220 km) Afgelegde weg: 334 km
De volgende bestemming is Sirmione, een schiereiland aan de zuidkant van het Gardameer in Italië.
We staan op om 8u om rond 9u45 te vertrekken. Het doel is een camping waar we al eerder waren: Camper Park Sirmione aan Via Cantarane 18 (N 45.460454,E 10.632768 of N 45°27’40,130” – E 10°38’04,384”). De camping ligt aan Punta Gro’, een soort gemeentelijk park aan het water. Om door Oostenrijk te rijden hebben we een vignet nodig aan 8€/10 dagen. Tanken in Italië is niet goedkoop, diesel kost er 1,852 €/l en dan is er ook nog de péage. We komen rond 15u aan en vinden een plekje in de schaduw onder de bomen en gaan wat wandelen. Het is er nog exact als de vorige keer en we genieten van een lekkere Aperol Spritz op het terras aan het water. Een frisse duik in het meer voor het slapengaan mag niet ontbreken.
Dag 5 (do 18 juli): Bezoek Sirmione
Vandaag staat een bezoek aan Sirmione op het programma, met de fiets. We staan om 8u30 op en ontbijten in de camper. De fietsen kunnen we stallen langs de weg die uitkomt op de ingang van het kasteel. Er is een rij fietsstallingen aanwezig. We waren hier al eerder en kuieren rustig door de straatjes.
We bezoeken deze keer ook de ruïnes van de Romeinse villa aan de noordpunt van het schiereiland: Le “Grotte di Catullo. Deze waren de vorige keer niet toegankelijk. Op weg er naartoe passeren we langs de villa waar Maria Callas woonde. Aan de ruïnes is het verzengend en haast ondraaglijk heet en Maria gaat schuilen in de schaduw van een paar bomen aan de ingang terwijl ik alles verken.
Na een terrasje met opnieuw een lekkere Aperol Spritz als welgekomen verfrissing slenteren we met de voeten in de zee langs de kust terug. Er liggen tientallen bootjes met zonnekloppers in het kustwater. ’s Avonds bij zonsondergang blust een duik in het meer opnieuw de hitte van de dag en genieten we nogmaals van wat lekkers op het terras.
Dag 6 (vrij 19 juli): Naar camping Obelisco in Opicina (triëste)
(km-stand bij vertrek: 11.220 km / bij aankomst: 11.515 km) Afgelegde weg: 295 km
Vandaag rijden we naar de ontmoetingsplaats die we met onze reisgenoten hebben afgesproken: Camping Club Trieste Obelisco in Opicino (N 45.679725,E 13.78392). We staan op om 7u45 en vetrekken rond 9u50. We betalen 40€ voor de 2 overnachtingen in Sirmione.
Onze vrienden komen net iets eerder aan en laten ons weten dat de camping tegenvalt. Het sanitair is niet proper en de ons toebedeelde plaatsen zijn niet zo best. Wijzelf komen toe rond 14u20. De smalle, erg steile, bochtige weg naar de ingang van de camping is op zich al een uitdaging.
Achteraf zal deze camping tegen alle verwachtingen in de perfecte keuze blijken!
Na het avondeten merken we dat er een feest aan de gang is op de camping. Het gaat er gezellig aan toe en er is een demonstratie van lokale line-dancers.
De volgende dagen zullen we fijne mensen leren kennen, uitgenodigd worden op een feest en andere activiteiten. De camping is eigenlijk niet zo erg toeristisch maar is eerder een toevluchtsoord voor bewoners van het laaggelegen Triëste om verkoeling te zoeken in de zomer.
Dag 7 (za 20 juli): Triëste
Vandaag bezoeken we de stad (Triëste). We starten met een lange afdaling vanaf de camping. De weg blijkt veel langer dan gedacht. Ooit was er een trammetje dat je vanaf de obelisk naar beneden bracht maar dat rijdt al héél lang niet meer. De stad is zeker een bezoek waard maar is niet echt speciaal te noemen. Om terug te keren naar de camping nemen we de bus. Een lange steile klim te voet zien we niet meer zitten.
Dag 8 (zo 21 juli): Regijski park Škocjanske jame / lipica
(km-stand bij vertrek: 11.515 km / bij aankomst: 11.566 km) Afgelegde weg: 51 km
Na een regenachtige nacht vertrekken we voor een bezoek aan de grotten van Skocjan in Slovenië. In Slovenië is een wegenvignet verplicht. De grotten zijn gigantisch en ongelofelijk mooi. Je kunt er de grootste onderaardse canyon van de wereld vinden. Jammer dat fotograferen niet toegestaan is.
Ook het gebied waarin de grotten liggen is erg mooi en we maken nog een wandeling in de omgeving.
Daarna rijden we naar Lipica waar de wereldbekende Lipizaner paarden gekweekt worden. Ter plaatse beslissen we toch maar geen toegangsticket te kopen. Voor 12€ kun je 3 stallen bekijken. Dat vinden we wat te weinig waar voor ons geld.
Terug op de camping merken we dat onze frigo het niet meer doet. Ligt het aan de hitte of aan het feit dat de spanning slechts 200V bedraagt?
De campinguitbaatster komt ons kort na onze aankomst uitnodigen om mee het 60-jarig bestaan van de camping te vieren. Er zijn hapjes en drankjes en er heerst een supergezellige sfeer. De mensen zijn enorm gastvrij. Dat zijn we eerlijk gezegd niet gewoon van Italianen. Maar deze mensen voelen zich dan ook geen Italiaan maar eerder Sloveen. Het is een super feest met erg veel ambiance. We leren er Stan kennen die spontaan aanbiedt ons de mooie streek te laten zien. Afspraak morgen om 16u!
Dag 9 (ma 22 juli): val rosandra
Vandaag wordt een luierdag. Terwijl onze reisgenoten er op uit trekken om te gaan zwemmen, blijven wij ter plaatse relaxen en doen een eerste wasje.
Om 16u vertrekken we allen samen met Stan op avontuur. Ik mag achterop de brommer bij Stan terwijl Maria meerijdt met Michel en Karen en de kinderen. Hij brengt ons naar uitkijkpunten met een prachtig uitzicht over “Val Rosandra” en het Karstgebergte in zuidwest Slovenië.
We maken er ook een flinke wandeling langs een oude romeinse aquaduct en prachtige valleien tot aan de Sloveense grens. Op de flanken van de rotswanden lopen berggeiten of steenbokken of wat het ook mogen zijn. Hoewel Stan al een eind in de 70 is moeten we ons toch reppen om hem bij te benen. In de rivier zien we rivierkreeften. Aan de grens is er een “refugio” voor wandelaars en bergbeklimmers, waar we halthouden voor een verfrissende pint.
Terug aan de auto en brommer gaat de rit verder en brengt Stan ons naar een “Osmiza/Osmica” waar je lekkere streekproducten kunt proeven.
Hierover vond ik op internet volgende uitleg:
Osmiza is a special licence once issued by the Austro-Hungarian empire to farmers, who, for a maximum of eight days (osem in Slovenian) could sell their produce without actually becoming a business concern (and thereby avoiding substantial fiscal pressure). These farms still open for a few days each year to the public, with their simple but appetizing menu of salami, ham covered in horseradish, cured ham, boiled eggs, omelettes, homemade bread and their own wine.
When they open, the farmers indicate the way to their osmiza by hanging vine branches at the main crossroads in the uplands and then all along the road to lead you right into their farmyard.
(bron: http://triestedailyphoto.blogspot.be/2009/04/osmiza-is-special-licence-once-issued.html)
Terug op de camping nodigt Stan ons uit in zijn caravan. Hij wil voor ons koken en laat ons smullen van een heerlijke zelfgemaakte pasta pomodoro met tonijn, zongedroogde tomaten, thijm en andere lekkere kruiden. Het wordt opnieuw een oergezellige avond.
Dag 10 (di 23 juli): izola / Piran
(km-stand bij vertrek: 11.566 km / bij aankomst: 11.639 km) Afgelegde weg: 73 km
Vandaag trekken we naar de Sloveense kust om er Isola en Piran te bezoeken. Vanaf nu doen we de meeste daguitstapjes zonder onze reismakkers. We zijn immers met teveel personen om in één voertuig te passen en enkel wij hebben fietsen bij. We staan rond 8u15 op en komen rond 11u in Isola aan. Daar vinden we een krappe camperplaats aan de haven (N 45.538136,E 13.664202) met ruimte voor een 5-tal campers en ook een service-zuil.
Van daar af doen we de rest per fiets. Piran is een erg leuk badstadje. Er naartoe fietsen is wel een uitdaging gezien de steile hellingen en heuvels. Er is immers geen pad dat langs de kust loopt.
Voor de kust ligt “Royal Clipper“, een machtige 5-master van Star Clippers.
We naderen Piran uit de hoogte langs wat op een oude stadsmuur lijkt en zakken af naar het mooie marktplein, dat uitkijkt over de jachthaven en afgeboord is met wat gezellige terrasjes . Het eerste wat we doen is een lekkere frisse “pivo” (pint) bestellen. Het stadje bestaat uit een soort schiereiland met nauwe kronkelige straatjes en rondom een wandelpromenade met terrasjes. Er zijn op een pleintje filmopnames aan de gang voor een historische film. De promenade is afgeboord met rotsblokken en hier en daar zijn er steigers voor de zwemmers. Overal liggen er handdoeken van zonnekloppers. Het is heet en na de hele stad te hebben verkend laven we onze dorst opnieuw met een lekkere Sloveense pint. Hierna gaan we de fietsen halen en duwen ze de steile straat op tot aan de hogergelegen kerk. Daar genieten we nog wat van het uitzicht alvorens terug te rijden naar Isola. Hierbij proberen we de steile klim naar de stadsmuur te vermijden en banen ons een weg langs de kust terug. De tocht is van korte duur en de enige mogelijk is terug naar omhoog, maar nog veel steiler dan langs de heenweg. Afstappen en de fietsen naar boven duwen blijkt zelfs een hele opgave.
Na een lekker diner in Isola keren we rond 20u op de camping terug.
Daar genieten we allemaal samen nog van een laatste avond op de camping, met Stan en een paar lekkere wijnen. Morgen trekken we verder met onze reismakkers naar Slovenië.
Dag 11 (wo 24 juli): naar camping Kamne in Mojstrana
(km-stand bij vertrek: 11.639 km / bij aankomst: 11.796 km) Afgelegde weg: 157 km
We staan op om 7u45 en rekenen af (105€). Een mooie rosse kat heeft ondertussen een van onze stoelen ingepalmd maar we moeten er vandoor. Na een mooie rit door Slovenië komen we rond 12u30 aan op Camping Kamne in Mojstrana (N 46.46449, E 13.95786). Nu zitten we in de Juliaanse Alpen, aan de rand van het Triglav Nationaal Park met daarin de Triglav, met zijn 2864 m de hoogste top van Slovenië.
Het regent en we lezen wat in de camper.
De buien zijn hardnekkig en ’s avonds bekijken we dan maar met zijn allen gezellig samen een filmpje op DVD in Moby, met de nodige versnaperingen en drankjes.
Dag 12 (do 25 juli): Ljubljana
(km-stand bij vertrek: 11.796 km / bij aankomst: 11.937 km) Afgelegde weg: 141 km
Als we rond 7u30 opstaan zien we dat het weer beter is. De toppen van de Triglav baden in het zonlicht. Rond 9u vertrekken we voor een bezoek aan de hoofdstad: Ljubljana.
Rond 10u30 komen we in de stad aan en gaan op zoek naar een geschikte parkeerplaats. Hierbij beleven we opnieuw de gastvrijheid van de Slovenen. Tijdens het manoeuvreren op een veel te kleine parking buiten de stadskern worden we spontaan aangesproken door een man die ons wil helpen. Hij belt wat rond met zijn GSM en vind voor ons een plaats aan een tennisclub in de buurt. Daar aangekomen zijn ook daar de mensen erg vriendelijk en we mogen binnen het terrein parkeren op een veilige en schaduwrijke plaats. We starten er de dag met een lekkere kop koffie.
De weg naar de stad is fietsvriendelijk en we vinden er gelijk een fietsstalling. De stad heeft een kleine maar mooie stadskern. Hoewel er niet zo veel historische gebouwen te vinden zijn, is er een overvloed aan leuke boetiekjes en gezellige straten. In snackbar Collegium nemen we een snack in de vorm van een soort inheemse koeken. Langs de rivier heerst een gezellige drukte en de terrasjes zitten vol. Het is er bloedheet.
Rond 17u45 zijn we terug aan de tennisclub waar we lekker dineren.
Na een rit van een uurtje zijn we terug op de camping.
Dag 13 (vrij 26 juli): bled
(km-stand bij vertrek: 11.937 km / bij aankomst: 12.004 km) Afgelegde weg: 67 km
Vandaag is het meer van Bled aan de beurt. We gaan dit opnieuw op ons eentje gaan verkennen met de bedoeling rond het meer te fietsen. Rond 11u15 komen we aan na een drukke rit. Het meer is blijkbaar enorm populair. Een parkeerplaats vinden lijkt dan ook onmogelijk. Na wat rondrijden vinden we uiteindelijk toch een plaats op een hogergelegen parking aan een station (N 46.368219, E 14.082844) . Het is er zalig fietsen en we genieten met volle teugen van het landschap. We brengen ook een bezoek aan het kasteel (Blejski Grad).
Na wat inkopen zijn we rond 18u30 terug op de camping.
Dag 14 (za 27 juli): Bohinj (+ savica waterval)
(km-stand bij vertrek: 12.004 km / bij aankomst: 12.114 km) Afgelegde weg: 110 km
Iets voor 10u vertrekken we naar het meer van Bohinj waar we rond 11u20 aankomen op een parkeerplaats (tot parking omgetoverde weide) op ongeveer een kilometer van het meer. Dit meer is veel minder druk bezocht en veel ongerepter dan het meer van Bled. Er helemaal omheen fietsen is niet mogelijk. In de buurt is er een bekende waterval: Slap Savica.
We fietsen erheen. De waterval is enkel bereikbaar via een steile wandeling door het bos. Een bezoek is zeker de moeite waard.
Vooraleer naar de camping terug te rijden neem ik nog een duik in het meer.
Rond 17u45 zijn we terug op de camping en houden we met zijn allen een BBQ. Onderweg kopen we de nodige moten vis en groenten.
Dag 15 (zo 28 juli): Peričnik waterval + jesenizce
We hebben de smaak van de watervallen te pakken en vandaag vertrekken we vanaf de camping met de fiets voor een bezoek aan Slap Peričnik en het stadje Jesenizce.
Deze waterval is erg spectaculair en nog mooier dan de voorgaande maar de steile voettocht door het bos er naartoe is mogelijks nog wat lastiger.
Je kunt achter de neerstortende watermassa lopen langs een smal paadje langs de rotswand.
Na dit fantastisch schouwspel rijden we naar Jesenizce. Dat blijkt een doodse en oninteressante stad te zijn. Het diner dat we er bestellen op een van de weinige terrasjes valt ook compleet tegen. Bij terugkomst geeft de thermometer in de camper 40°C aan.
Dag 16 (ma 29 juli): naar parijs 1
(km-stand bij vertrek: 12.114 km / bij aankomst: 12.840 km) Afgelegde weg: 726 km
We staan op om 8u. Vandaag nemen we afscheid van onze reisgenoten en vatten de terugreis aan.
Als doel nemen we Parijs, waar Maria nog niet eerder was. We hopen op wat lagere temperaturen en we zijn dan ook al een stuk dichter bij huis. Het was hier immers geregeld warmer dan 35°C.
We vertrekken rond 10u, steken Oostenrijk over om langs Salzburg Duitsland te bereiken. Daar rijden we een hele dag door fikse regenbuien in Duitsland. Op de radio horen we later dat er heel wat wateroverlast is en veel schade. We rijden over München, Augsburg en Stuttgart.
Rond 20u20 komen we aan in Wantzenau, net boven Straatsburg. Hier vinden we camperplaats La Wantzenau (N 48.65527, E 7.834878”) op de Quai des Bateliers.
Dag 17 (di 30 juli): naar parijs 2
(km-stand bij vertrek: 12.840 km / bij aankomst: 13.358 km) Afgelegde weg: 518 km
We staan op om 8u en vertrekken om 9u. We hebben opnieuw een flink eind te rijden.
Na de nodige tankbeurten, péages en rustpauzes komen we rond 15u50 aan op een gigantische camping vlak bij Parijs: Camping du Bois de Boulogne (N 48.869535,E 2.236484) aan de Allée du Board de l’Eau n°2. Het vinden van de camping was een hele opdracht omwille van de wegwerkzaamheden in de straat.
Na parkeren gaan we de camping verkennen.
Dag 18 (wo 31 juli): parijs 1
Aan de camping vertrekt een bus die we nemen tot aan de Arc du Triomphe. Vandaar gaan we verder te voet. De afstanden zijn wat groter dan verwacht en we leggen zo’n 33 km af bij een temperatuur van 37°C! ’s Avonds zijn we bekaf en de voet van Maria overbelast van het vele wandelen. We beslissen om morgen met de fiets de stad verder te verkennen. De bekendste trekpleisters tussen de Arc, de Eifeltoren en het Louvre hebben we vandaag toch al gehad en ook de winkelbuurten rond Les Halles zijn bezocht.
Dag 19 (do 01 aug): parijs 2
Het wordt opnieuw een zware dag. De hitte en vermoeidheid slaan toe. Er heersen nog steeds tropische temperaturen.
Vanaf de camping vertrekken we voor een fietsrit naar de Sacré-Coeur waar we in de buurt uitvoerig de toerist uithangen. Vandaar gaat het bergafwaarts naar de Moulin Rouge. Daarna is het veel zuidelijker gelegen île de la Cité aan de beurt met de Notre Dame. Tijdens deze rit loopt het een beetje fout. Het verkeer is enorm hectisch en de fietspaden langs dit traject zijn zo goed als onbestaande. Als je al van fietspad mag spreken. Meestal moet je als fietser immers een strook delen met de bussen, een strook waarop iedereen ook nog eens dubbel parkeert. Het wordt een helse rit door het drukke Parijse verkeer. Aan de kathedraal aangekomen is de fun er af en we rijden langs de Seine terug naar de camping. We willen nu wel naar huis.
Dag 20 (vrij 02 aug): naar Huis
….